Karin wil wel weer werken, maar hoe pakt ze dat aan?
“Ik vind het heel spannend om aan te geven dat ik niet tevreden ben over het leven dat we nu leiden en dat ik andere dingen wil doen. Het zal misschien wel betekenen dat hij ook minder moet gaan werken of dat we toch kiezen voor de crèche. Maar als ik echt stappen wil zetten in mijn ontwikkeling kan hij me misschien zelfs wel helpen en advies geven.”
Mijn naam is Karin en ik ben 24 jaar. Toen ik jong was interesseerde school me vrij weinig. Ik wist ook niet goed wat ik wilde doen. Ik haalde mijn vmbo-diploma en besloot niet door te studeren, maar te gaan werken. Toen ik zeventien was leerde ik mijn man kennen. Hij studeerde aan de universiteit en ging daarna aan de slag bij de gemeente. Als ik terugkijk op die jaren denk ik dat ik mezelf heb weggecijferd. Ik wilde mijn man graag de ruimte bieden om zijn doelen te bereiken en ik wist zelf nog altijd niet wat ik wilde doen. Logisch dus dat ik het huis draaiende hield. In het begin combineerde ik dit nog met een bijbaan in de winkel, maar toen ik zwanger werd ben ik helemaal gestopt met werken. Mijn man en ik waren het eens dat ik thuis zou blijven om voor onze zoon te zorgen.
Mijn wereld werd steeds kleiner. Ik was alleen maar bezig met mijn kind en kwam weinig buiten. Wanneer ik met vriendinnen sprak merkte ik dat hun wereld steeds verder van die van mij begon te liggen. Mijn vriendinnen waren nog helemaal niet bezig met het stichten van een gezin, maar met feesten en aan hun eigen doelen werken. Als ze naar mijn toekomstplannen vroegen wist ik eigenlijk niet wat ik moest antwoorden. Het lukte me niet om verder te denken dan het moment waarin ik leefde.
Ook de relatie met mijn man was niet meer hetzelfde. Waar we vroeger veel dingen samen deden, konden we nu steeds minder goed praten. Het leek alsof ik stilstond terwijl hij zich steeds verder ontwikkelde.
Ik heb mij opgegeven voor een training over Kiezen voor Werk en heb ontdekt dat er veel meer vrouwen zijn die in dezelfde situatie zitten. Door vrouwen enthousiast te horen praten over hun werk en ambities, merk ik dat ik heel graag stappen wil zetten. Na de training heb ik me aangemeld voor een cursus waarin ik samen met een coach kijk welke banen bij mij passen.
Het liefst zou ik terug naar school willen, omdat ik het gevoel heb dat ik nog zo veel kan bijleren. Maar voordat ik hieraan begin vind ik het belangrijk om een goed gesprek te voeren met mijn man. We houden enorm veel van elkaar, maar hij is ook wel erg gewend aan de situatie waarin ik thuis ben en hij werkt. Ik vind het heel spannend om aan te geven dat ik niet tevreden ben over het leven dat we nu leiden en dat ik andere dingen wil doen. Het zal misschien wel betekenen dat hij ook minder moet gaan werken of dat we toch kiezen voor de crèche. Maar als ik echt stappen wil zetten in mijn ontwikkeling kan hij me misschien zelfs wel helpen en advies geven. Misschien kent hij mensen met wie ik kan praten of die mij willen helpen.
Mijn wereld werd steeds kleiner. Ik was alleen maar bezig met mijn kind en kwam weinig buiten. Wanneer ik met vriendinnen sprak merkte ik dat hun wereld steeds verder van die van mij begon te liggen. Mijn vriendinnen waren nog helemaal niet bezig met het stichten van een gezin, maar met feesten en aan hun eigen doelen werken. Als ze naar mijn toekomstplannen vroegen wist ik eigenlijk niet wat ik moest antwoorden. Het lukte me niet om verder te denken dan het moment waarin ik leefde.
Ook de relatie met mijn man was niet meer hetzelfde. Waar we vroeger veel dingen samen deden, konden we nu steeds minder goed praten. Het leek alsof ik stilstond terwijl hij zich steeds verder ontwikkelde.
Ik heb mij opgegeven voor een training over Kiezen voor Werk en heb ontdekt dat er veel meer vrouwen zijn die in dezelfde situatie zitten. Door vrouwen enthousiast te horen praten over hun werk en ambities, merk ik dat ik heel graag stappen wil zetten. Na de training heb ik me aangemeld voor een cursus waarin ik samen met een coach kijk welke banen bij mij passen.
Het liefst zou ik terug naar school willen, omdat ik het gevoel heb dat ik nog zo veel kan bijleren. Maar voordat ik hieraan begin vind ik het belangrijk om een goed gesprek te voeren met mijn man. We houden enorm veel van elkaar, maar hij is ook wel erg gewend aan de situatie waarin ik thuis ben en hij werkt. Ik vind het heel spannend om aan te geven dat ik niet tevreden ben over het leven dat we nu leiden en dat ik andere dingen wil doen. Het zal misschien wel betekenen dat hij ook minder moet gaan werken of dat we toch kiezen voor de crèche. Maar als ik echt stappen wil zetten in mijn ontwikkeling kan hij me misschien zelfs wel helpen en advies geven. Misschien kent hij mensen met wie ik kan praten of die mij willen helpen.